Stil, mijn ziel wees stil

Normaal gesproken kan ik altijd heel goed mijn gedachten en gevoelens onder woorden brengen. Zoals jullie van mij gewend zijn deel ik dat vaak ook graag met jullie via mijn blog, zeker als ik denk dat iemand er misschien iets aan kan hebben. Maar op het moment lukt dat niet zo goed. Ik voel een diepe diepe onrust, waarin ik heen en weer geslingerd wordt tussen verbijstering, boosheid, bezorgdheid, verdriet en paniek. Momenten van berusting wisselen zich af met momenten van angst en wanhoop, smeekbiddend aan Jezus voeten. Misschien dat het verwoorden me later lukt, maar voor nu laat ik het dan maar even bij de woorden van een ander.

Stil mijn ziel wees stil,
En wees niet bang
Voor de onzekerheid van morgen.
God omgeeft je steeds
Hij is er bij,
In je beproevingen en zorgen.

God U bent mijn God
En ik vertrouw op U
En zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een
Vaste geest binnen in mij
Die rust in U alleen

Stil mijn ziel wees stil
En dwaal niet af
Dwars door het dal zal Hij je leiden
Stil, vertrouw op Hem
En hef je schild tegen de pijlen van verleiding

God U bent mijn God
En ik vertrouw op U
En zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een
Vaste geest binnen in mij
Die rust in U alleen

Stil mijn ziel wees stil
En laat nooit los
De waarheid die je steeds omarmd heeft
Wacht wacht op de Heer
De zwartste nacht
Verdwijnt wanneer het daglicht doorbreekt

God U bent mijn God
En ik vertrouw op U
En zal niet wankelen
Vredevorst vernieuw een
Vaste geest binnen in mij
Die rust in U alleen
Ik rust in U alleen