zondag 9 september 2018

Een nieuw jaar

Maandag, of eigenlijk begint die dag zondagavond al, is het Rosh HaShanah, het Joodse nieuwjaar, de eerste dag van de maand Tisjri. Maar volgens de Bijbel is het dan Jom HaSjofar, oftewel Bazuinenfeest. Er staat niet veel over dit feest in de Bijbel. Het is een beetje een mysterieus feest. In Leviticus 23:23-25 staat: De Heere sprak tot Mozes: Spreek tot de Israëlieten en zeg: In de zevende maand, op de eerste dag van de maand moet u een rustdag houden, een gedenkdag aangekondigd door bazuingeschal, een heilige samenkomst. U mag geen enkel dienstwerk doen en u moet de Heere een vuuroffer aanbieden. Verder staat in Numeri 29 te lezen hoe dat vuuroffer gedaan moet worden. God geeft verder geen uitleg waarom dit feest gevierd moet worden, zoals Hij dit wel bij de andere feesten geeft.
Voorafgaand aan de maand Tisjri is de maand Elloel. Deze maand is bedoeld voor bezinning en reflectie op het voorgaande jaar en als voorbereiding op de najaarsfeesten: Bazuinenfeest, Grote Verzoendag en Loofhuttenfeest. In deze maand wordt er elke dag op de sjofar geblazen.
Elloel valt altijd een beetje samen met onze vakantie. En ik weet niet hoe dat bij jou is, maar voor mij is de vakantie ook altijd een periode van reflectie, terugkijken op het afgelopen jaar en vooruitkijken naar het nieuwe jaar. Ik heb niet zoveel met oud en nieuw, onze beleving van de jaren loopt meer gelijk aan de schooljaren. Deze vakantie heb ik dat dan ook gedaan. Het was voor ons een bijzonder jaar. Oudste dochter getrouwd, uit huis gegaan en we zijn opa en oma geworden van een heerlijk wichie. Onze jongste dochter heeft de basisschool afgerond en dat is dus daarmee ook voor ons het afsluiten van een periode. Met de gezondheid van mijn man gaat het helaas wat minder, dat is dan vooruitkijkend ook weer een proces van aanvaarden en verschuiven van taken. Ook vooruitkijkend heb ik na jaren van studie me beziggehouden in de vakantie met plannen maken over wat daarmee te gaan doen. Een proces van bedenken, schrijven en uitwerken, maar daarover later meer.
Maar nu staan dus de najaarsfeesten voor de deur, met als eerste het mysterieuze Bazuinenfeest. Er zijn zeven Bijbelse feesten en vier daarvan hebben al hun vervulling gevonden in Jezus. Er zijn veel christenen die denken dat dit ook nog voor de drie najaarsfeesten op Gods agenda staat. En dat is misschien ook wel zo. Er zijn ook veel christenen die zich hier niet mee bezighouden, die zeggen: we weten niet hoe en wanneer Jezus terugkomt. Misschien is het inderdaad ook niet zo belangrijk om precies te weten hoe en wanneer het allemaal gaat gebeuren, maar het gaat een keer gebeuren! Dus ik denk wel dat het heel belangrijk is om je toch daarmee bezig te houden, Jezus zegt niet voor niets: wees waakzaam! Misschien niet zozeer met het uitpluizen van allerlei theorieën en berekeningen, maar wel met onze houding ten opzichte van Zijn terugkomst. Dat moet toch een verwachtingsvolle houding zijn, een houding die er elk moment klaar voor is en reikhalzend uitziet naar de komst van de Bruidegom, de komst van Jezus! Maar omdat we niet zo goed weten wat we moeten verwachten en hoe het zal zijn, is dat nogal lastig voor ons. Want dat maakt ons onzeker en dat is iets wat wij mensen liever vermijden. Ook zeggen we vaak: ik wil nog dit, of ik wil nog dat. Is het de angst voor het onbekende? Alsof het allemaal ophoudt wanneer Jezus komt? We mogen er toch vanuit gaan dat als het in Gods handen is, dat het dan goed zal zijn? Dan gaat het toch pas allemaal beginnen? Onze jaren hier en nu mogen een voorbereiding zijn op de prachtige toekomst die God voor ons bedoeld heeft. Maar vaak houden wij echter krampachtig vast aan deze wereld zoals wij die kennen. We vertrouwen er wel op dat Gods plan goed is, maar schuiven die vaak wel van harte naar de verre toekomst. We willen liever concrete plannen maken, zoals voor een heel nieuw jaar wat voor ons ligt, de directe te overziene toekomst. En dat is ook goed, daarmee kunnen we ons dienstbaar aan God maken. Maar laten we daarnaast niet vergeten ons ook te richten op die onbekende toekomst, ons voorbereiden op de bruiloft van het Lam, die misschien pas over vijfhonderd jaar hier is, maar misschien ook wel deze week! Inmiddels is het gewone leven alweer volop aan de gang, met school, werk en allerlei andere activiteiten. Maar ik wil me oefenen in een houding die er elke dag klaar voor is! Jij ook?