woensdag 30 augustus 2017

Vakantieplanning

Wat een nat, herfstig weer vandaag. Gistermiddag lag ik nog lekker lui in de hangmat. Alhoewel,  lui? Ik had 's morgens al even 5 km. hardgelopen. Dus dan mag je in de zomerhitte wel even lekker in een hangmat hangen toch? Het is tenslotte nog vakantie! Een tijd van geen agenda en planning, just gow with the flow en een beetje voor je uit dromen.

Ik was in een dagboekje aan het lezen en daar las ik wat interessants. Echter ook wel een klein beetje confronterend. Het ging over goede voornemens. De schrijver noemt voornemens een vlucht voor de uitdaging van het huidige moment in de vrijblijvendheid van de toekomst. Onze voornemens om dingen te veranderen plannen we liever vooruit, zodat we ons er nu nog even niet mee bezig hoeven houden. Daarbij mogen we onszelf de kritische vraag stellen of we wel daadwerkelijk deze verandering willen? Is de reden van het vooruitschuiven en uitstellen dat we stiekem misschien willen dat alles zo blijft zoals het is?  Zijn we bang voor verandering en de verantwoordelijkheid die dat met zich meebrengt? Of weten we dat een bepaalde verandering nodig is, omdat het beter is, maar voelen we diep van binnen weerstand?

In de hangmat zat ik daar zo eens over na te denken en vond dat daar wel een kern van waarheid in zat. Het was voor mij in wezen wel een beetje een eyeopener, omdat ik ook wel goed ben in uitstellen en vooruitschuiven. En wat mij betreft klopt het vaak dat van uitstel afstel komt. Ik heb altijd veel ideeën en ben goed in plannen maken. Maar heb ook altijd goede redenen en excuses om dingen voor me uit te schuiven en op te slaan in mijn 'ooit nog eens' box. Wil ik wel werkelijk die verandering of heb ik goede redenen die me tegenhouden? Zijn mijn excuses gegrond of zijn ze een façade voor mijn eigen onzekerheden en onvermogens?

Maar als ons antwoord op de vraag of we wel daadwerkelijk die verandering willen ja is, dan is er nog een reden waarom we onze plannen niet te ver vooruit moeten schuiven. Hoe vaak gebeurt het niet dat wij allerlei plannen maken voor onze toekomst, nabije of verre toekomst, en er gebeurt iets waardoor alles er ineens anders uitziet en wij onze plannen wel overboord kunnen gooien? Ik denk dat wij hier allemaal wel voorbeelden van kunnen noemen in ons eigen leven of in dat van iemand die we kennen. Dingen zoals ziekte, ontslag, verlies, voorbeelden te over. Zelf deze zomervakantie er ook weer van dichtbij mee geconfronteerd.

Moeten we dan helemaal geen voornemens hebben en plannen maken? Moeten we alleen maar bij de dag leven? Ja en nee! Ik denk dat we zeker onze dromen mogen hebben voor onze toekomst. Maar ik denk wel dat we onze dromen en plannen in Gods hand moeten leggen en dat ze moeten passen in Zijn plan voor ons leven. Als onze droom ook door God voor ons bedoeld is, dan zullen we nu een weg vinden om deze waar te maken. Dan zullen we een innerlijke drijfveer voelen die onze obstakels, zoals onzekerheid of financiële beperkingen, overstijgt. Soms echter zal God een omweg voor ons in petto hebben, waarbij plan A niet mogelijk blijkt, maar waarbij we via plan B ook komen waar Hij ons bedoeld heeft. Terugkijkend zullen we dan zien dat wat God voor ons in petto had, zoveel beter is dan we zelf ooit voor mogelijk hielden.

Blijf dus vooral dromen! En als jouw droom jou er werkelijk toe doet, schuif het dan niet op de lange baan, maar maak plannen voor nu. Laat je niet tegenhouden door overkoombare obstakels en schijnbaar gesloten deuren. Maar neem het leven zoals het komt, terwijl je dicht bij God blijft. Want zo zal God je leiden naar je bestemming. Laat je vertrouwen in God en Zijn beloften groter zijn dan je wantrouwen in je eigen capaciteiten en de onmogelijkheden van deze wereld. Wees God dankbaar voor je weg tot zover en wees een instrument van zegen op de plek waar je nu bent, dan zal je toekomst prachtig zijn!