Dit jaar is het al de tweede keer dat we als kerk Pasen niet samen kunnen vieren. Niet samenkomen als gemeente, niet samen zingen met alle broeders en zusters. Juist met Pasen willen wij graag samenkomen en stilstaan bij wat God voor ons heeft gedaan, samen zingen en God groot maken. Juist met Pasen missen wij elkaar. Maar zoals bij vele kerken in Nederland zijn er bij onze kerk alleen online diensten te volgen.
Vanuit dat verlangen naar samenzijn snap ik wel dat sommige kerken toch samenkomen, soms met maximaal dertig mensen, soms met nog veel meer. Maar wat ik niet snap is het geweld dat bij sommige kerken is gebruikt. Ik begrijp heel goed dat het irritatie opwekt dat journalisten op allesbehalve subtiele en fijnzinnige manier proberen om uitspraken aan kerkgangers te ontlokken, journalisten die daar al staan met een vooringenomen mening. Maar als je als kerk besluit om tegen de stroom in te gaan, dan kun je verwachten dat dit de aandacht trekt van de media. Moet je dan niet juist zo'n moment aangrijpen om rustig en geduldig te getuigen waarom Jezus zo relevant is voor jouw leven? Ook al zal de media dat niet kunnen en willen begrijpen?
Het is ook zo jammer dat daardoor het christelijk geloof met argusogen wordt bekeken. Misschien denken mensen in mijn omgeving ook wel dat ik zulke rare gedachtengangen heb. Terwijl er ook vele vele kerken zijn die uit solidariteit met heel Nederland geen diensten hebben, maar alleen online. Wij hebben geen jeugdavonden, geen zondagsschool, we hebben Kerst niet samen kunnen vieren en nu dus al voor de tweede keer geen Pasen samen.
Natuurlijk missen we dat erg en missen we elkaar heel erg. Maar maakt dat ons minder christen? Of mindere christenen? Raken we daardoor van God verwijderd? Natuurlijk niet! Het geloof beleven we in ons hart. God zit in ons hart. God zit niet in een kerkgebouw, God zit in Zijn Kerk en wij zijn die Kerk! Juist buiten het kerkgebouw moeten wij de Kerk zijn door dat te laten zien in ons doen en laten, door bovenal liefdevol te zijn. Want God is Liefde! En dát heeft Jezus met Pasen laten zien. Pasen, het Feest van Genade! Dat maakt ons blij en dankbaar. En juist met Pasen willen wij dat feest heel graag samen vieren. Maar helaas, ook dit jaar even niet. Maar feest is het evengoed, in onze harten en onze huizen. Of in ons geval dit jaar in de caravan.
De Heer is waarlijk opgestaan! Blijf de Liefde delen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten