gebruik van muurtjes om ons heen?
Muurtjes om dingen te verbergen of buiten te houden,
zorgvuldig opgebouwd steen voor steen.
Muurtjes van zorgen, eenzaamheid, verdriet,
onzekerheid, gekwetstheid, angst en pijn.
Zolang maar niemand onszelf ziet,
want in deze wereld mag je niet zwak zijn.
We moeten vooral allemaal gewoon zijn,
gemiddeld, niet anders, normaal.
Maar kijk eens naar het dierenrijk,
de natuur in al zijn pracht en praal.
Heeft God ons juist niet allemaal zo verschillend
gemaakt,
omdat Hij daar juist zo van houdt?
Zou Hij niet willen dat we muren afbreken,
zodat we elkaar kunnen zien?
Zien, zoals Hij ons bedoelt heeft en
zoals Hij wel van ons houdt?
En als we allemaal voorzichtig wat steentjes afbreken,
wordt de wereld wat mooier misschien? Helena
Geen opmerkingen:
Een reactie posten