Zit nog even na te denken over gisteren, over twee bijzondere diensten.
Eerst gistermorgen in de kerk het indrukwekkende verhaal gehoord van een Congolese vluchteling. Hoe hij verschillende keren op een afschuwelijke manier is gemarteld, maar het telkens op een ongelovelijke manier heeft overleefd. Hoe hij getuigt dat God hem steeds weer kracht gaf, dat mensen wel zijn lichaam konden beschadigen, maar nooit zijn ziel! Dat hij dankbaar is voor de mensen die hij hier heeft ontmoet en die er voor hem zijn. Dat Europa zo gezegend is. En dan bedoelt hij niet het feit dat wij hier in vrijheid mogen leven en geloven, maar dat Europa zo'n belangrijke rol heeft mogen spelen in het verspreiden van het evangelie over de wereld.
En juist dat heeft me aan het denken gezet. Want terwijl in de rest van de wereld het christendom groeit, zien we in onze westerse beschaving kerken leeglopen, mensen die denken God niet 'meer' nodig te hebben, of het christelijk geloof ingeruild of aangepast worden aan andere religies. Waar is ons geloof, onze passie voor het evangelie gebleven?
En dan ga je 's avonds met een groep jongelui naar een jongerendienst in een buurtgemeente, een feest met zingende, dansende en springende jonge en 'oude' mensen, waar een inspirerende spreker het heeft over hoe lauw wij zijn in ons geloof. Ja, binnen onze veilige kerkmuren, maar weten onze collega's, medescholieren, buren, socialmedia-vrienden, noem maar op, van onze passie voor Jezus? Hij daagt ons uit om, als we werkelijk die passie hebben, de plek in te nemen waar God ons plaatst. Ga staan op die plek, in die positie, in die autoriteit en blijf staan, no matter what! Want als God voor ons is, kan niemand ons raken, zullen wij overwinnen, stop met jammeren en ga staan!
Tja, dat stemt mij wel tot nadenken.....
Een vraag aan al mijn medechristenen; Wat gaan we doen? Gaan we stoppen met zeuren, over onbelangrijke bijzaken, elkaar, de maatschappij, gaan we het vuur onder onze passie opstoken en schouder aan schouder het zout en licht voor onze omgeving zijn?
En voor een ieder, die dit leest en die geen christen is; Sorry!! Sorry, dat wij, christenen, vaak zo'n slecht voorbeeld zijn van wie Jezus werkelijk is. En ik wil graag dat je weet, dat ondanks de fouten die wij, christenen en niet-christenen, maken, God enorm veel van je houdt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten