Niemand die je ziet, ze kijken langs je heen
Zelf zeg je niet zoveel, houd je maar liever stil
Terwijl van binnen je het wel uitschreeuwen wil
Maar niemand hoort je stille schreeuw, ze zijn
oost-indisch doof
Je ziet al die mensen samen en steeds groter wordt de
kloof
Je ziet al die blijde en lachende mensen om je heen
Maar je ziet ook, diep van binnen voelen ook zij zich
alleen
Al proberen ze het goed te verbergen en verstoppen
Al die leegte achter een lach, laten we daar alsjeblieft
mee stoppen
Helena.
Heel heftig,maar zo is het wel. Zo voelde en ik ervaarde ik dat ook. Wat mooi geschreven!!!!
BeantwoordenVerwijderen