Een andere oorzaak naar mijn mening is de verdeeldheid die heerst in veel gemeenten. Roddels, ruzie, vertrekkende mensen, kerkhoppers, kerkscheuringen, mensen die de kerk helemaal de rug toekeren. Allemaal aan de orde van de dag.
Jezus gaf zijn discipelen, de eerste gemeente, een nieuw gebod. Hij zei: "Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, zo moeten jullie elkaar liefhebben. Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien dat jullie mijn leerlingen zijn." Johannes 13:34-35.
Maar deze onderlinge liefde is in veel gemeenten helaas vaak ver te zoeken. Helaas zijn wij mensen maar gewoon mensen. Wij ergeren en storen ons aan elkaar, wij roddelen, als we het ergens niet mee eens zijn maken we ruzie of stappen we op. Als het te persoonlijk en confronterend wordt lopen we liever weg. Onze verhalen, onze ervaringen, onze rancune nemen we mee. Niet alleen naar een eventuele andere gemeente, maar ook naar de buitenwereld, naar onze niet-kerkelijke contacten. En alweer zijn dat niet erg uitnodigende verhalen. Waardoor iemand zou denken; "Hé, laat ik daar ook eens kijken!" En alweer is het Licht van Jezus Christus dan niet zichtbaar, alweer wordt Zijn boodschap overschaduwd.
Laten wij als christenen niet weglopen voor onze verantwoording, onze voorbeeldfunctie. Laten wij, als gemeente, elkaar niet veroordelen, maar bemoedigen. Elkaar bij de hand nemen, om samen, eensgezind, achter Jezus aan te gaan. Struikelend, met vallen en opstaan, maar elkaar liefdevol ondersteunend in plaats van afwijzend. Laat onze liefde als een magneet werken voor alle hunkerende en zoekende mensen.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten