Onrust

Ik ben de laatste tijd nogal onrustig. Er zit veel onrust in mijn hoofd. Heb ik het dan te druk?  Nee, dat denk ik niet. Ik doe wel veel, maar mijn eigen agenda is echt niet overvol. Maar wij hebben natuurlijk wel een zespersoonsgezin, met ieder een eigen agenda. Dus we hebben te maken met zes agenda's. Alles zes echt geen overvolle agenda's, maar de één moet dit en de ander moet dat. Als moeder moet je dan meestal het overzicht houden over al die agenda's, zeker met een paar ADD-ers is huis. En soms zitten die agenda's elkaar dan weleens in de weg. Dat gebeurt bij ons de laatste tijd nogal eens en daar word ik vaak onrustig van. Ik weet van mezelf dat ik erg prikkelgevoelig ben. Als ik dan aan het begin van een week kijk naar wat er allemaal op de verschillende agenda's staat, ben ik altijd blij dat het einde van de week weer is bereikt. Maar ondertussen heeft het wel invloed op mijn eigen dingen. Laat me afleiden van mijn studie, kan me niet goed concentreren met lezen, schrijf niet veel. De energie is er wel, maar de focus niet. Ja en dan klopt toch telkens weer die twijfel op de deur. Ben ik wel op de goede weg? Kan ik het allemaal wel? Komt mijn gezin niet tekort? Dan word ik weer onzeker en bang. Oude valkuilen gaan weer open en 't liefst ga ik op de vlucht.

Zo ben ik vanmorgen, zoekend naar wat rust in de onrust, wat aan het rommelen. Ik lees wat stukjes in boeken en in blogs op het internet, op zoek naar bemoediging. Ook de Bijbel pak ik erbij. En ineens zit ik met het kaartje met daarop mijn dooptekst in mijn handen.
 "Wees niet bang, want ik ben bij je, vrees niet, want ik ben je God. Ik zal je sterken, ik zal je helpen, je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand." Jesaja 41:10.
Dat is toch geen toeval meer? En ik weet het ook eigenlijk wel. Ik heb op het moment geen angsten of zorgen, ik ben alleen wat overprikkeld. Twijfels zijn niet nodig, het zijn gewoon de golven van het leven. Als al die drukke agenda's weer een beetje leger worden en dat gebeurt altijd wel weer, de rust weerkeert, zal ook de onrust in mijn hoofd verdwijnen. En ondertussen zal God bij me zijn, dag voor dag, stap voor stap, als een anker in de storm. En dan is het heerlijk dat je ook juist in de storm even bij Hem kunt schuilen. Door een Bijbeltekst, een lied of een gebed. Als een regenjas die je beschermt tegen de regen en de storm.

Lieve Heer, dank U wel.
Dank U wel, dat U zoveel van mij houdt, ook al doe ik zoveel fout.
Dank U wel, dat U er altijd voor me bent, ook al stel ik U zovaak teleur.
Lieve Heer, ik houd van U!