Niet goed wijs!

Wijs, wijsheid. Tja, wat is wijsheid? In onze maatschappij en cultuur wordt wijsheid vaak gelijkgesteld aan intelligentie. De bovenlaag van onze maatschappij, vooral de bestuurlijke bovenlaag, wordt gevormd door zeer intelligente mensen. En natuurlijk, intelligente mensen weten veel en kunnen veel. Maar wil dat dan ook zeggen dat ze altijd de wijsheid in pacht hebben? Ik denk het niet. Ik denk dat juist intelligentie je blik ook weleens kan vernauwen of vertroebelen. Althans wat mijzelf betreft heeft het me soms danig in de weg gezeten. Ik ben al mijn leven lang intelligent, maar ik ben zeer lang niet erg goed wijs geweest!

Maar wat is nu eigenlijk wijsheid? Als ik verschillende definities naast elkaar leg, kom ik tot ongeveer het volgende: Wijsheid is de kunst om in alle levensomstandigheden juist te oordelen en te handelen. Fouten maken en daarvan leren. Verantwoordelijkheid voor je daden aanvaarden. Niet alleen eigenbelang, maar ook dat van anderen bevorderen. Jezelf kennen en accepteren. De waarheid leren kennen en niet meer lijden, ondanks tegenslagen gelukkig, dankbaar en vriendelijk zijn. Niet meer geplaagd door onvervulde verlangens. Een goed geweten en niet bang voor de dood zijn. Dus, als het ware, een, door ervaring verkregen, toonbeeld zijn van geslaagd menselijk leven, belichaming van humaniteit.

Ik denk dat je wijze mensen kunt vinden onder alle intelligentieniveau's. En niet alleen aan de top, of juist niet aan de top. Maar wie voldoet er nu helemaal aan deze definitie? Ik ken er eigenlijk maar één. Wijsheid in eigen persoon; Jezus.... Alles wat Hij zei of deed, ademde wijsheid. Op Hem wil ik lijken. Bij alles wat ik zeg of doe, wil ik denken: Wat zou Jezus doen? Maar, oh, wat heb ik dan nog veel te leren, want wat ben ik soms nog zo onwijs. Maar niet alleen wijsheid, ook zelfbeheersing en vasthoudendheid zijn deugden waar het mij weleens aan ontbreekt. Geduld is niet mijn sterkste kant, laten we maar zeggen. Maar steeds meer ervaar ik dat de goede dingen komen op het moment dat het goed is. En dat is lang niet altijd het moment dat ik het wilde, maar vaak een veel beter moment.

Dus, als ik mijn ongeduld loslaat en op Hem vertrouw, loopt alles zoals het het beste is. Poeh, klinkt wel wijs, hè? Nu nog even in praktijk brengen. Gelukkig heeft God, in al zijn wijsheid, enorm veel geduld met mij!