Mijn hart huilt, want ik zie zo’n grote pijn.
Het doet verdriet, want die pijn is niet mijn.
Machteloos voel ik me en verslagen.
Ik wil zo graag helpen met dragen.
Ik kan er niet bij, het lijkt verstopt.
Zo diep en ver zit het weggestopt.
Onzekerheid creëert een dikke muur.
Een masker verbergt dat wat is zo puur.
Maar U ziet het wel, U ziet iets prachtigs en zo mooi!
Heer, wilt U bevrijden die paradijsvogel uit de kooi?
Helena.
Hoi Helena, Wat een mooi gedicht. Ik ga verder met lezen van jouw andere werk.Groetjes, Hielke
BeantwoordenVerwijderen