Ruimte

Ruimte creëren, nog beter gezegd, innerlijke ruimte creëren, dat is waar ik op 't moment mee bezig ben. Voor mijn studie ben ik nu bezig met zelfreflectie en het in kaart brengen van mijn leven. Waarom doe ik zoals ik doe? Wat zijn de pilaren van mijn bestaansinrichting? Wat levert me energie op, wat kost me energie? Wat zijn mijn waarden en normen?
Ook binnen de pilot van het herstelprogramma, wat straks in onze gemeente gaat draaien, ben ik nu erg met mezelf bezig. Als potentiële leiding is het belangrijk dat wij zelf ook eerst door het programma gaan. Dat we kijken waar nog pijn zit en zonodig ook nog stappen zetten. Een aantal van ons, waaronder ikzelf, zijn nu ook bezig met het schrijven van een getuigenis, die we dan straks zullen gaan geven. Dat betekent dus terugblikken op mijn leven en kijken naar hoe mijn ontwikkeling en groei als christen is verlopen.
Dat klinkt natuurlijk best tegenstrijdig. Dat je een studie en een programma volgt, waarmee je anderen wilt helpen, maar dat je daarin zo met jezelf bezig bent. Maar toch is het heel belangrijk.
Maar waarom is dat dan zo belangrijk, vraag je jezelf misschien af?
Dat is belangrijk om die ruimte te creëren, waar ik het in het begin over had. Innerlijke ruimte om die ander toe te kunnen laten. Het verhaal van de ander toe te laten, te accepteren zonder oordeel.
Inzicht in je eigen gedachten, gevoelens en gedrag voorkomt dat je alleen maar kijkt vanuit jouw eigen waarheid. Want jouw waarheid is niet dé waarheid! Twee mensen zullen een gebeurtenis heel anders interpreteren en opslaan in hun herinnering. 'De kaart is niet het gebied!', is een uitspraak die in mijn studie nogal eens opduikt. Er is meer dan je zo op 't oog ziet. En het is nagenoeg onmogelijk om werkelijk objectief te zijn.
Als we een ander willen helpen, moeten we dus niet gehinderd worden door onze eigen pijnen, onze eigen gebreken. Zodat we niet gaan generaliseren en projecteren.
Jezus zegt ook niet voor niets: Als je een splinter wilt verwijderen uit het oog van een ander, verwijder dan eerst de balk uit je eigen oog!
God wil ook juist onze zwakte gebruiken, er een kracht van maken. Maar dan moet dat wel achter ons liggen. We moeten het hebben geaccepteerd, ervan zijn hersteld, het hebben losgelaten, het aan Hem hebben gegeven. We moeten op Hem vertrouwen. Als wij Gods Liefde voor ons toelaten, accepteren, aannemen, dan ontstaat er ruimte om ook een ander toe te laten, liefde te geven, vanuit het besef dat God ook zielsveel van deze mens houdt!